การเสวนาเชิงปฏิบัติการนี้มีเป้าหมายในการจัดทำภาพฉายอนาคตของเมืองเชียงคาน โดยแบ่งออกเป็น 4 แบบ คือ
1) มองในแง่ดี-มีการเปลี่ยนแปลงน้อย
2) มองในแง่ดี-มีการเปลี่ยนแปลงมาก
3) มองในแง่ร้าย-มีการเปลี่ยนแปลงน้อย
4) มองในแง่ร้าย-มีการเปลี่ยนแปลงมาก
โดยในการทำภาพฉายอนาคตทั้ง 4 แบบ จะพิจารณาใน 4 มิติคือ วิถีชีวิต สิ่งแวดล้อม ภูมิอากาศ และการพัฒนา ซึ่งในเอกสารนี้ ได้สรุปประเด็นเนื้อหาของภาพฉายทั้ง 4 แบบ (และทั้ง 4 มิติ)
นอกจากนี้ผู้จัดพยายามเลือกใช้เครื่องมือในการระดมความเห็นแบบใหม่ๆ ซึ่งพัฒนาขึ้นมาใหม่ เช่น
* การให้ทีมงานได้ดูภาพ แล้วแบ่งปันกับเพื่อนว่า คิดถึงอะไร เพราะเป็นให้เกิดการสร้างจินตนาการ ไม่ติดอยู่ที่กรอบเหตุผล
* การนำชุดนิทรรศการภาพเมืองเชียงคานในอดีตและปัจจุบันของมิติทั้ง 4 ด้านมาให้ผู้เข้าร่วมได้ดู เพื่อกระตุ้นในสมาชิกในกลุ่มย่อยได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกันว่า ได้สังเกตุให้การเปลี่ยนแปลงในแต่ละมิติอะไรบ้าง
* การใช้เครื่องมือ mind map ในการวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลง
* การเขียน “ข่าวอนาคต” ในอีก 30 ปีข้างหน้า ข่าวเกี่ยวกับเมืองเชียงคานจะมีเนื้อหาเป็นอย่างไร ภายใต้ภาพฉายอนาคตในแต่ละแบบ
แม้ว่ากิจกรรมนี้จะยังไม่ได้นำไปสู่การวางแผนการปรับตัว แต่ผลของการวิเคราะห์อนาคตนี้แสดงให้เห็นถึงความไม่แน่นอนของอนาคต และการวางแผนการปรับตัวที่จะต้องตั้งอยู่บนความไม่แน่นอนดังกล่าวนี้
